Kvint Horacije Flak: "IV Oda"

Luciju Sestiju Kvirinu*

„Ljuta zima prođe.
Prolećna promena, a i Favonije
vuku suve lađe morem da zaplove.
I niti se stoka sakriva po štali
niti orač vatru za sebe i stoku
rad' ogreva pali.
Ne belasa pašnjak od napale slane.


Sad majka Venera
dovodi horove sa visokog neba.
U njima su nimfe i gracije ljupke.
Od koraka teškog zemlja se potresa -
sve to od Vulkana, od mišica znojnih
i njegovog klesa.


Uzdignuta čela
venčići od mirte zelenkaste krase.
Ocvalo je cveće livadama dugim.
Prinose se žrtve jarića, jagnjadi
u senastom lugu na slavu Fauna
izobilja radi


Prijatelju Seste,
bleda Smrt pohodi krčme siromaha
kao što nalazi tvrđave kraljeva.
Život je baš kratak.
Noć nas prepokriva i u nadanjima
pa nas odvraćaju od novog početka
priče o Manima.


Primiće nas Pluton.
A što sad sipamo piće silovito
i vino na meru to nije doveka.
Ni Likijac nežni.
Nemoj se čuditi jer mladež sad greje
i što mu se djeva u proleće ovo
razdragano smeje.”



Prepevao: Radovan Pilipović

Napomena:
* Lucije Sestije Kvirin bio je Avgustov kolega u konzulatu 27. godine p.n.e. Spominje se u Lukinom jevanđelju u vezi sa popisom stanovništva (Lk 2,2). Vidi: Miroslava Mirković, Rimska država pod kraljevima i u doba republike (753-27. pre Hr.) - istorija i institucije, Beograd 2002. str. 326.